YAĞMUR HÜZÜNLERİM-h7
Gökyüzünün gözyaşları
Yağdınız bardak boşanırcasına Islattınız bir kelebeğin Kanatlarını Yaşayamadı Bir günün akşamına Hoyrat sularınızda narin kanatlar Damlalarınızla örselenmiş papatyalar Hüzünlendim, ve onlara yakındım Çamura, soğuğa aldırmadım Çimenlere sırtı üstü yattım Artık ben de sırılsıklamdım Çekildi bulutlar, güneş göründü Tepeden tepeye yedi renkli bir kuşak Gökyüzü aşkım şimdi daha parlak |