Şartlar eşit olsa bende iyi koşucuydum
Engelleri sorun etmedim yasaklar olmasaydı
Ne zaman öne geçsem sonuncuydum
İsyan etmedim lakin ruhum bedenime sığmadı
Zaten kimsede beni kaale almadı

Hiçbir zaman kumdan kaleyi inşa edemedim
Bu gün deniz sakin dedim dalgalar yükseldi
Hırçınlaştım dalgalar kadar
Yerle bir oldu umutlarım gülemedim
Hep yeniden başladım hep yeniden yıkıldım
Şans mıdır kader mi bilemedim

Çok pişmanlıklarım var unutamadığım
Hayatımda iyi zamanlarda olmuştur ama
Çoğu zaman kabus gibiydi yaşantım
Ne zaman bu defa tamam desem
Hep ters köşeye atıldı toplar tutamadım

Dağ keçileri kadar özgür olmak isterdim
Nerde akşam orada sabah olsun
Gelecek kaygısından uzak
Bir kez bile özlediğim yere gidemedim
Ne zaman yola düşsem bir aksilik çıkar
Doğduğum topraklarda son bir kez gezemedim