BAK GEÇİYOR HAYAT
BAK GEÇİYOR HAYAT
ölümün çakıl taşlarında geziniyorum heyhat Soluklanır odamda yalnızlıklar. Al beni, götür yar Bu kaçıncı mevsim. Sürgün kalıntılar birikmiş ruhumun en ücra köşesinde Kadere küskünlüğüm yok amma, ayrılık yaman vurur, Duygular meçhulde Varmak için prangalarımı söküp atacağım Özgür yarınlara selam diye.. Bir muhabbet dalgası dolanıyor gönlümde Yankılanır dağların en dip vadilerinde Avazın çıktığunca haykır yar. Vur ki yankılansın gönül telim Muhabbet gecelerimin Sarhoş şarkıları dağıtsın efkârımı. Hasrete damlayan gözyaşlarımda saklı Güneşin battığı akşam sefasında Vuruyor nabzım. Çoşkunun nirvanasında gönlüm geziniyor Küheylan ata binmiş gidiyorum Suya kapılmış dal gibiyim Gideceğim yeri bilmeden. Çarpıyor ruhuma coşkun akıntılar Gözlerinden okuyorum hasreti yar Henüz güneş doğmadı üstümüze Kapat perdeleri kapat, Görmek son dileğin olsun Seni sevmek için Gözlerini gözlerime tak. Bak geçiyor hayat..... Serzeniş Şiirler |
Kalemin yüreğin var olsun.
Ömrüne bereket Dost.
Selam ve dua ile