Zamanı Var
Gönül bu da gelip geçer
Vuslatın bir zamanı var Bağrındaki ateş söner Kül olmanın zamanı var Bazen bir âh bazen zârla Bülbül gibi intizarla Seher vakti bir rüzgârla Tül olmanın zamanı var O yüce dağ yamacında Açılan yâr kucağında Filiz vermiş dal ucunda Gül olmanın zamanı var Bir nefes ol içime dol Bağrımda aç ellerde sol Ben hancıyım sen yolcu ol Yol olmanın zamanı var İbrahim Taşdemir |