İsmin ve Kokun
Son şiirim bu sana.
Evet! Bu şiirde kalacak. İsmin, kokun, dudaklarımdan. O ilk busen. Evet! Sana olan, ilk duygularım. Hiç gözümün önünden gitmiyor. ilk anılarımız. Yaşanan o Temiz ve güzel günlerimiz. ’Seni seviyorum!’ diyen sözlerin. O masum tebessüm edişin. Sevgiyle, yürekten seslenişin. Elimden tuttuğun o, ilk gün. Hele,o ürkek bakışın. Saçlarıma, o narin ellerinle zarif dokunuşların. Hepsi! Ama, hepsi bu şiirde kalacak. Bir tek şey hariç. O da sana duyduğum tertemiz sevgim. Halime Demirel |
sevgi ve iözlem vardı,
Hakikat vardı,
o çok güzel yüreğine sağlık Üstadem
ders vericiydi,akıcı anlamlı düşündürücüydü
kutluyorum Dualarımla selamlarımla