Patlamayla evren olmuş
Sonra Âdem, yaratılmış!
Nurdan cennet işte şura
Ebed müddet ahir hayat.

Beni Âdem işte mülkün
O keyfince ve gönlünce,
Yaşayıver nur cennette!
Şu ağaçtan sakın yeme!

Ebediyen hayat Cennet!
Ne istersen varnış orda!
Sen gönlünce yaşa orda
Ölümsüz bir hayat orda!

Âdem Hava unutmuştur.
Yüce Rabbin nur emrini!
Yasak meyve yedi onlar!
O dünyadan kovuldular!

İnadına o ağaca yanaşıp,
Âdem, Hava yer ağaçtan,
Nur cennetten atılmışlar,
Olan olmuş biz torunlara.

Rabbim bizi sen yarattın!
O Ukba dan bu dünyaya!
Ceza verdin kovdun attın,
Her ne varsa sen yarattın.

Canla beden ruha teslim!
Et ve kemik şu bünyemiz,
Şu canımız ruhla mevcut!
Ruhla yaşar şu bünyemiz!

Biz torunlar hep çekeriz!
Büyük suçun zorluğunu!
Neler gördük ne yaşadık,
Merhametsiz bu alemde!

Gök yüzüne yükseltilmiş
Peygamber dir Nebi İsa!
Hızır, İlyas var dünya da,
Dara düşen yardım ister!

Hazreti Nuh gemi yapar!
Dokuz yüz yıl yaşamıştır!
Çok yaşamış, olan olmuş
Büyük tufan, büyük ceza!

NAZIM TAŞTAN