Meğer | Ziya Paşa
Ölümden korkardım sensizlik diye
Meğer sensizlik ebediymiş İnanıyordum bende sevgiye Sevmeyi bilmeyen, sevgiliymiş Acizlik deminde akıl denilen, Vefasız olurmuş meğer sevilen. Var ise alemde yalnız bilinen Koparılan aşkın son gülü imiş Aylara yıllara döktüm bekledim Ümit dallarına çöktüm bekledim Her gelen kervanda yoktun, bekledim Meğerse kavuşmak mühürlü imiş Gönülden çılgınca onu severken Şekerden şerbetten tatlıdır derken Rüyalar hülyalar o baldan yerken Uyandım gördüm ki zehirli imiş Gönülde başlayan gönülde biter Ölsem de gözümde sevgili tüter Elbette büyükler nasihat eder Başa gelen daha, tesirli imiş ZİYA PAŞA - MEĞER |
Emeğine yüreğine sağlık
_____________________________Selamlar