Zevklere oyuncak sanılan onlar
Kadına hürriyet çok mu aydınım!
En küçük fırsatta yüklenir zanlar
Kadına eziyet hak mı aydınım!

Sizi de doğuran değil mi kadın?
Taraflı davranıp yazdırdın adın
Öcü gördüğünden bozuktur tadın
Kadını anlamak yok mu aydınım!

Açılsa, kapansa bundan size ne?
Gerçekleri gören varsa göze ne?
Yüzyıllarca itip, kakan söze ne?
Kadın örtüsünü çekme aydınım!

Reklâmda malzeme açık, kapalı
Her adi erkeğin eli sopalı
Kadına okulun yolu kapalı
Riyakâr gözyaşı ekme aydınım!

Erkekmiş, kalmamış haysiyet, arı
Hanımına her gün söyler: “Şu karı”
Daha yaşlanmadan baştadır karı
Hiçbir kadına yan bakma aydınım!

Marifet başta mı, tek bezinde mi?
Düşünce okumak önsezinde mi?
Sandığın üstünlük şu yazında mı?
Kadına kaynar su dökme aydınım!

Ne kadar insansan oda insandır
Hürriyeti verin, ona ihsandır
İlim öğrenmekten kadın yoksundur
Dursunî’den sesi sıkma aydınım!

– 16/06/2008