Şerefle bitirilmesi icap eden en ağır vazife hayattır. -- toegueville
Mustafa Çoban
Mustafa Çoban
@mustafacoban1

ZORDUR BENİ ÇÖZMEK

1 Mayıs 2023 Pazartesi
Yorum
Şiirgram

ZORDUR BENİ ÇÖZMEK

( 3 kişi )

0

Yorum

7

Beğeni

5,0

Puan

406

Okunma

ZORDUR BENİ ÇÖZMEK

ZORDUR BENİ ÇÖZMEK

Kimseyi terk etmedim...
Uzaklaştırıldım.....
Bu kadar nefreti;Hak etmedim...
Sevgi vefa doluydum bırakıp gitmedim.

Hatta hatta:
Bir süre inadla yapıştım
Dışlayanlarıma.
Beni:Aşağılayan: ellere:

Büyüttüğüm dikenlerime
Sarıldım sinemi kanata kanata.
Fekat..etrefımda bir sur
Örülmüştü en sevdıklerimce

Atılmış leylekti misalim
Buruk... acıydı... visalim
Öyleki: şeytan üçgenine alıp
Beni hapsetmişti; uğruna öldüklerim

Öyleki Yalnız Allahtı Bana kerim:
Yavaş yavaş Bozulmuştu sevilerim
Kırılmıştı Yaşam sevincim tüm düşlerim:
Yüz de altmışı; ülkemde böyleydi erkeklerin

Anadan doğma suçluyduk
Hukuk ve kanun önünde
Yetkililer ve sevdiklerimiz önünde.
Eşit değildik eşimizle.. ; hala öyle.

Kadın tanrılaştırıldıkça biz;
Dışlanıyorduk aşağılanıyorduk
İtiliyorduk. Azarlanıyorduk.
Kınanıyorduk her ağızdan

Soframızda..!! kanunlar önünde...!!
Biz bu derin sessizliğe öyle;
Kolay girmedik : Vahşi yalnızlığı;
Kolay sevmedik öyle.

Öyle çeteleştı ki etrafımızda
Yasalar yarasalar birlikte:
Bize Çığlık çığlığaydı:her sesle:
Öyle ki evimizin duvarlarında bile

Kalem bulunamamışsa
Tebeşirle kömürle yazılırdı
Duvarlarımıza yaşasın özgürlük: Kahrolsun faşizm:denirdi bize

Defol git aramızdan:
Sensiz Dünya ya merhaba
Kahrolası..Defol git aramızdan
Faşist lik ti bizde babalık...
Tanrılıktı bizde Analık

Otursak aralarına
Kalkılırdı sofranızdan
Ellerimizle kazandığımız
Ekmeğimiz ile beslenenler

Hiddetli bakışlarıyla
Gözlerimizi oyardı her gün
Biz otururduk onlar kalkardı
Biz kalkardık onlar otururlardı

Emeğimizin başına üşüşüp
Yüzsüzce yılışarak: saygımızı
Ayakkabılarıyla çiğneyerek
Birbirlerine gülüşürler di..

Uyuşturucu almış müptelalar gibi
Neden bu kadar suçlu olduğumu;zu
Bir türlü anlayamadık
Sırrını bir türlü kavrayamadık

Bana cehennem olanın varlığımın:
Kimilerine kadın devşirilen
Çiftlik olduğunu anlayamadık
Kime kurban ediliyorduk soramadık

Sessizce kimi zaman
Kıyı köşede ağladığımız oldu
Onurumuz ve utancımızdan
Herkesten sakladık :sakladık..

Bilhassa:Acı çekmemizden zevk alan
Sevdiklerimizden sakladık
Bu böyle süremezdi: sürerse
Varlığım silinebilir yok olabilirdim

Dayanamadık.Hayatı seviyordum
Bu yüzdenİntiharı: ölümü öldürmeyi seçemedik sevemedik.
Elbisede başka renk yamalık yaşadık

Uzun süre derin sessizliğe Büründük mutsuzsak ta mutlu göründük.
Sonra hafif uzaklaştık seslerini Duymayana kadar..

Yaşamsa:....? Bir zaman öyle yaşadık

Can yandı ten incidi ruh;
Alnından vuruldu içimiz de
Kanıyla yatıp kaldı aklımız
Kanlılarımızın gözü önünde

Çok uzun sürdü bu nekahat
Çok uzun.. yıllarla ifade edilebilir
Sonra kalkıverdik birden ayağa
Engel olamadık içimizdeki sese:

Haykırıverdi etrafına Kanlılarına: YETER...BURUYA KADAR.
Sonra etrafımıza bakındıt ağlayarak
Gözyaşlarımızı silerken: yüzümüze;

İlk tebessüm edene son bir
ümit’le yöneldik ellerine tutunduk
Ben yıllardır sevgiye susuzdum
öyle susamıştım ki: ah...!??

Kahretsin.. sorma..tüm gücümle
Hasretle iştiyakla sarıldım
Boynuma Lale geçirecek ellere.
Sonra mı...???... Lanetlendim

Nefrete tutuklandım
Hiddet topunun namlusundan
Çok uzaklara fırlatıldım
Ufuklar kadar uzaklara

Hatta ahiret kadar uzaklara
Bir daha dönemeyeceğim yollara
Dönemedim orada kaldım
Şiirsel Sevgi kelimeleri bekleme..

SEN BENİ ÇÖZMEYE
ÇALIŞIYORSUN YA
ÇÖZEMEZSİN..
BENİM SILAM
ÇOK UZAK: HAKİKATİNİ GÖREMEZSİN
ÖYLE KOLAY DEĞİL BENİ ÇÖZMEK

MAKAM KUDRET FIRSAT SAHİPLERİ
O yüzde altmış ın hesabını
Nasıl verir Allah’ına bilemem
Ama demem o ki bir daha
Sevgiyle bakmam onlara.

Ben bu vahşi yalnızlığı
Bu kimsiz dünyaları
Kolay sevemedim öyle
Zor dur beni çözmek

Yorulma.. çok büyük bir yürek
Yüksek bir merhamet irfan gerek
O izan o insan sizin dünyanızda
Yetişiyor mu.?ki.. zordur beni çözmek

Yorma.yorulma.işine bak hem
İşimiz bitmemiş miydi seninle
Uğraşma zordur beni çözmek
Ben bu vahşi yalnızlığı derin:

Sessizliği kolay sevemedim öyle
Uğraşma zordur beni çözmek
*
Mustafa çoban
05:01.p.tesi.2023 sulu ova
(Sessiz çığlıklar)

Paylaş
Beğenenler
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir. Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Şiiri Değerlendirin
 

Topluluk Puanları (3)

5.0

100% (3)

Zordur beni çözmek Şiirine Yorum Yap
Okuduğunuz Zordur beni çözmek şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
ZORDUR BENİ ÇÖZMEK şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.

Üyelik Girişi Yap Üye Ol
Yorumlar
Bu şiire henüz yorum yazılmamış.
© 2025 Copyright Edebiyat Defteri
Edebiyatdefteri.com, 2016. Bu sayfada yer alan bilgilerin her hakkı, aksi ayrıca belirtilmediği sürece Edebiyatdefteri.com'a aittir. Sitemizde yer alan şiir ve yazıların telif hakları şair ve yazarların kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Sitemiz hiç bir şekilde kâr amacı gütmemektedir ve sitemizde yer alan tüm materyaller yalnızca bilgilendirme ve eğitim amacıyla sunulmaktadır.

Sitemizde yer alan şiirler, öyküler ve diğer eserlerin telif hakları yazarların kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. Ayrıca sitemiz Telif Hakları kanuna göre korunmaktadır. Herhangi bir özelliğinin kısmende olsa kullanılması ya da kopyalanması suçtur.