Duman gözlü "KadınıM"
__________Duman gözlü Kadınım
Sen saklısın kırık kanatlarımın ardından.... Yüreğimin derinliklerine açılan kapı gibisin Ben,ki kollarında çürüyüp kalmışım.... Kuytularımda sen"sen her günümde" Ah reçine kokusuyla tanıdığım Yazık değilmi sensiz geçen ömrüme Şaşırdım yollarımı... Kaldım sisli bir kışın ormanından.... İçimde volkanlar Kalbimde sararmış yapraklar Kuruyup gidiyorum sensiz toprağımdan ... Susmuş dudaklarım Gülümserken bir ağlıyorum rüzgardan Söküp atmak istiyorum canımı uzaklara Görki ...!! Korkuyorum lacivert ve kadifelerden Tatlı bir ümit yerine Yok olacağım diye,ayaklarının izlerinde... Günlerim eskiyor.... Kendimi arıyorum eski bir romandan Yolumu bulamuyorum Her gün içip sana ağlamaktan Gözlerim kör olmuş Kaçıyorum görmeyen karanlığımdan Aklar düşmüş sakallarıma Durmadan haykırıyorum "öfkeli aralığımda" Kızıyorum kendime, Heba ettim kalbimi diye Ve beni candan sevmeyen birine .... Gövdemde kuru bir yer kalmadı Bedenimi ıslattım onca seneler dilimle Ucu yanık şiirler yazdım.. Bozkır türküleri dinledim günlerce Kendi cenazemi kendim yıkadım düşlerimde Ve, onca yağmur suları akıp gitti tenimde Takılıp kaldım bir meyhanenin küfünde Sürüklendim her bir kadehte.... Gözyaşımın kanı bulaştı kozalı mendilime Adını yüreğime yazdığım Kadınım Sen ne yapardın, Olsaydın benim yerimde......? _____ _LESKÜY NARUT |