KÖYLÜ ÇOCUĞUNDAN
Kara lastiğim yırtık diye
Diyorsun çorabın yok niye Gömleğimin kolu yamalıysa Fakirliten hediye Üstümde yırtık pijama Gülüyorsun kilden yaptığım oyuncağıma Sabah akşama kadar sürü peşindeyim Orman dalı çarpmış kanlı yanağıma Doktorsuzluktan babam ölmüş Evimizin orta direği çökmüş Bu gülüp alay ettiğin çocuk Umutla yarınlara proje çözmüş Bu sene okula yazılacağım Ay ışığında ders çalışacağım Defter kalemim olmasa bile Çivi ile taşı kazacağım Annem yün çorap örecek Artık ayaklarım üşümeyecek İki keçimiz satılıp Bütçemiz denkleşecek Kalemin tutuşunu Çubuklarla öğrendim Yazyı yazmayı Taprakta denedim Köyümüze geldiğine sevindim Özür dilerim,acı söz dedim Buyurun ekmeğim,çökeleğim Kardeşçe bölüşeceğim Ne o dudak bükmek Sacda pişen darı ekmek Bismillah deyip başla Nimeti verene şükret!.. M.Sıddık SOLMAZ NOT:Yazdığım şiir yaşantımdan alınmıştır.Yaşadım,gördüm ve yazdım!.. |
Özür dilerim,acı söz dedim
Buyurun ekmeğim,çökeleğim
Kardeşçe bölüşeceğim
Ne o dudak bükmek
Sacda pişen darı ekmek
Bismillah deyip başla
Nimeti verene şükret!..
Üstadım bukadar güzel olurdu ancak. Yüreğin dert görmesin. O güzel ışığı hiç ama hiç sönmesin. Nerelere götürdün bizi bir bilsen.