KaranlıkKaranlıgı sevdim ben Bunun için üzgünüm Güneş küskün pencereme Gün rutubetli ve kırgın. Benimde vardı turanç hayellerim Benimde devrimci türküler dinledi yüreğim Çok sevdim işçi kadınlarını karanlığımda Akşam üzerleri o tahta kapılı evde Bekledim özgürlüğünü umudun Sen ıraktaydın İsanın çarmıha gerildiği yerde Dualar ettim tanrıya tanrı bana kızmıştı ! Biliyorum sen bana gelen yolları bilmezsin Bende bilmem seni kimsin nesin necisin Yatagımda uyuyan soframda bir kara zeytin Özgürlügüme kelepçe Gözlerin sözcüklerime yoldaş Aglamaklı bir yağmur misali benimsin |