KIRKYAMAKaderim benzer oldu kırkyama bir bohçaya Her parçası ayrı renk birbirine uladım Dilimde yüzbin lisan dönüştü bir lehçeye Acısı tatlısını birbirine buladım. Çıkmaz ayın başına umutlarım götürdüm Dost bildiğim yadları yarı yolda yitirdim Yetmeyeni yetirip bitmeyeni bitirdim Olmayınca olmuyor gözyaşımla suladım. Mor dağların üstünden kızılca şafak söker Yağmur yüklü bulutlar getirip yaşın döker Gurbet elin kahırı benim boynumu büker Kara kış poyrazını yüreğime beledim. Kardelen’im var mıdır böyle dara düş olan Bülbül gibi feryada figanlara eş olan Avcının tuzağında gözlerinde yaş olan Kadir Mevla’dan daim dileğimi diledim. 12.04.2023 Tülay Sarıcabağlı ŞİMŞEK |
Aşağıda mükemmel, harika yorumları yapan kadim dostlara sormak lazım acaba yığınla hata olan hatta duygusu bile çokkk aşağı olan kırk yamaya nasıl mükemmel dediniz ha sana ne e burası şiir sitesi madem mükemmel dediniz görelim
" Kaderim benzer oldu kırkyama bir bohçaya
Her parçası ayrı renk birbirine uladım
Dilimde yüzbin lisan dönüştü bir lehçeye
Acısı tatlısını birbirine buladım"
ilk kıta çok basit hem kötü başlamış o cümleyi halde domates kasası taşıyan ameleler hep kullanır peki siz şairsiniz iddianız bu o zaman şöyle yapmalı değilmiydiniz
"Birgün sordum kaderi kırk yamalı bohçaya"
Mana yükseldi basitlik gitti şiirsellik geldi kısacası sanat geldi hürmetlerimi gönderiyorum