0
Yorum
9
Beğeni
5,0
Puan
369
Okunma
Baharları var edip, sunduğun güzdü.
Bu durum en çok, sana inanan çiçekleri üzdü.
Yer etti matem gökte, galiba oda hüzünlü.
Belliki kainatın dahi başka bir yalana kalmadı tahammülü.
Sabır taşı olsa çatlardı, ben dayandım.
Ferah bir nefes dileğimde, amma bunaldım.
Seni, can damarıma hayat veren su sanarak yanıldım.
Kül görüp yürüdüğüm, közmüş meğer yandım aha yandım!
Tutunacak dalım bilmiştim, elimde kaldı.
Serabı bile sahi kılacak bir yalandı.
Gönül bunu bile bile aldandı.
Onlarca doğruyu inkar edipte sana katlandı.
5.0
100% (5)
