GEREKMEZ ( 957.)
Gönül teli kırıksa ona mızrap gerekmez
Yardan ayrı kalana başka azap gerekmez Güneşe hasret kaldım siyahlandı asuman Bundan benim payıma acı bir figan düştü Adının her bir harfi dilde kurşunum benim Nasıl isyan etmem ki hasret vurgunum benim Ne köşkler ne saraylar hiç birinde gözüm yok Sana ait haraben gönül mekanım benim Hasretin acısını bilmez ki yaşamayan Gönül yaralarımı dağlamak bana düştü Ne senden bir ses geldi nede senden bir haber Umutlarım yıkıldı Gönlüme hüsran düştü Geriye baktığımda yaşananlar bir rüya Hülyalar sınırsızdır sonsuzluk ise muhal Çöller üşütür beni sanma ki susuyorum Sırrım içimde nihan ben ondan susuyorum Fatma Ayten Özgün |