Aç pencereni kendine.
Odana rüzgarlar girsin,
Sabahı, sehere uyandır.
Efil efil, savrulan perdelerini.
Güneş umuda dalgalansın.

Açmışsa sardunyalar, kırmızı pembe.
Susuz bırakma,
Aşk gibi..
Oturmuşsa sevda yüreğine;
Arama uzaklar da ..
Sılayı gurbete terk ettinse de.
Gözlerin ağlamasın,
Geceye dönmüşse, şu güzel gün,
Gel,
Dinle yüreğini..
Her kış, kış olmaz,
Kışlayan, gönlüm de ayaz.
Her bahar yaza çıkmaz imiş.
Bir bahar görmeden yazı,
Düşersin susuz mecnun çölüne.
İster Leyla ol.
İster Mecnun..
Aşk ile,
Olsun.!
Kavuşmayacakmış kollarımız.
Sen yüreğimde olduktan sonra.
Çiçekler rengini kayıp edecekmiş, etsin.
Güneş ısıtmasa da senin gibi.
Sabah olmayacakmış, olmasın.
Gecede sen olduktan sonra..

Pencerem hep açık,
Rüzgar perdelerimde eser.
Sen gelmişsin gibi..
Gelmeyecekmiş sin.
Olsun.
Sardunyalarım seni açar, bilmesende.
Adını söylediğimde,
Nasıl da koku saçar, bir duysan..
Umut edip savur saçlarını, rüzgarlara.
Yağmur yemiş toprak gibi,
Kabarır güneşe hasret.
Umudumsun,
Kavuşsun baharlara.

Boğulup kalma nefessiz.
Yeni güne, selam olsun.
Seninle gelsin sabahlar.,
Gelmesen de,
Gece, umuda gebedir.
Tan yeri ağarırken,
Sevdaya,
Ve
Aşka dair ne varsa,
Güneş birazdan doğacak,
Sen,
Yüreğimdesin.
İsterse, doğmasın güne..

———Haydar ATA—
29.09.2019- Saat: 23:55