TOPRAK BEDEN VE İNSAN!Bir damladan, ulaştık bir bedene Anne karnında can verildi bizlere Donatıldık, biz sonsuz nimetlerle Elim, dilim, aklım hepsi bir hediye Yaratan Allah’ımın Yüce takdiriyle. Çok zenginlerden olsak ne çare Çıplak gelmedik mi bu dünyaya Anında koşup, kalkmadık ayağa Para pul, engel olamaz ki ölüme Sıgacak ömür, iki metre mezara. Allah’a kulluk etmek görevimiz Değil sorgusuz veya sualsiz Dünyada şaşkın hallerimiz Şaşar beşeriz, günah işleriz Rabb’imizden mağfiret dileriz Allah’a kulluk etmektir vazifemiz. Hemen, ne olduk biz demeyelim Para, pulla, çıkınca kaf dağına Kendimizi birşey sanıp da Kibrimizi büyütmeyelim İnsan doğmak, nasip her kula İnsan kalabilmekse esas gaye. Tohumduk, büyüdük fidanlaştık Yeşillendik, yapraklar açtık Tomurcuktuk çiçek olduk Meyveye dönüştük, olgunlaştık Düştük sarardık solduk, çürüdük Topraktan geldik, toprağa döndük. Ömür dediğimiz dalda bir yaprak Vade dolacak, sararacak solacak Sonumuz olacak giderken toprak Mahşerde, Ruhun alır yeni bedeni Bilemeyiz neresi istiyoruz Cenneti Yerimiz Cennet mi, Cehennem mi. Sorgulamak ölmeden kendimizi Kaldı mı acaba insanlık yanımız Demeyelim nerden bileceğim ki Ölümlü bedende değiliz ölümsüz Var mı Allah’a güçlü bir imanımız Yeterli mi yetersiz mi tüm amelimiz İnsan inanç ve ameliyle hak eder yerini. 26. 03. 2023 Kalb’i Hazan |