Dudaklarım sussa, ellerimde sıcaklığın
Ayaklarım sana doğru yürümese
Gözlerin gözlerimden hiç gitmese
Onbir beş otobüsünü beklerken, sen uzaklarda
Çantamda hatıralarım
Kalbim kırık, gözlerimde gurbet saklı
Onbir beş otobüsü kalarken dönemem sana

Şimdi bil ki gözyaşlarım eşit denizlere
Sırılsıklamım ayrılık yağmurlarında
Gittin bir el sallamadan bana
Onbir beş otobüsü kalkarken dönemem sana
Kırık kalbimi de alıp gidiyorum uzaklara
İçimde hıçkırık , veda gözyaşlarımla
Dön deme artık dönemem sana
Onbir beş otobüsü kalkarken meçhule

En acılı kişi benim bu kentte bilemezsin
Her sabah seninle uyanırım, hayalde olsa
Simsiyah gözlerinde yok olurum çaresiz
Sen gideli ben böyleyim , yitik umutlarım
Küskün penceremde her zaman
Senin şarkını söylerim geceler boyu
Oysa sende çaresizsin bilirim

Paslı prangalar ötesi durağında
Çaresizliğimi anlatamam
Kararmış yüreklere
Sığınırım anılarımıza, sen gideli uykular yitik
Kalbim çarpıyorsa ; yalnız senin için ki
Dünyam yalnız seninle dolu
Onbir beş otobüsü kalkarken meçhule


Günay Koçak 22. 3. 2022