Begonya çiçegiKaranlıkta kaldım ben yitik sözcüklerde dövüldü duygularım Çok ötelerden koştu geldi acılarım yüreğime Ben sustum yenik kaldım köşelerinde şehrin. Beni unutma olurmu ben seni unutmayacagım Anlatacagım şehirlerinin kavgalarını Beyaz tülbentli umutlar uçacak kanatlarında senin Yılgın günleri kovup mavi bir gecede konuşacağız. O köhne taş duvarlı evde şiirler okuyacak avuçlarımız. Tüm işçi evlerinde başka türlü sevişilir hayatla Turanç bir ışık doğar har sabah. Karanlık ellerimde kelepçe biliyorum. Biz sustuk ve yenildik . Kurudu saksıdaki begonya çiçeğimiz. |
selam ve esenlik dileklerimle