UTANSIN
UTANSIN!...
Her nefesim sensin diyordun bana Şimdilerde yokmuş sayan utansın Aşkın taht kurduğu diyardın bana Verdiği sözlerden cayan utansın. Sen beni çiğnedin sen beni ezdin Yolunu gözlerken sen gönül gezdin Ellere bahardın ömrüme güzdün Hevesimi yarım koyan utansın.. Sen gelmeden evvel yoktu bir derdim Bu defa bahtımdan gülerim derdim Çileli bülbülüm gülü mü derdim Ah-u figanımı duyan utansın. Hasretine şahit saçımın akı Hergece bağrıma vururlar yakı Vuslata bağladık derken firakı Dolmayan yıllara yayan utansın Şaştım feleğimi yoktur kararım Ne adını anar ne de ararım Ben kendi yaramı kendim sararım Yanık ciğerimi oyan utansın. Bırakmam diyordun elin elimde Ne dünyada ne de ahir alemde Herşeyi silerek tek bir kalemde Gökte yıldız gibi kayan utansın... .... Kalem şiiri unutmasın dedik yazdık yine gönülle beraber. Türkü sözü misalince. .... Dr. Ayşe İzci Coşkuner 10/3/2023 ANTALYA |