Zalımsın hayatXX Şöyle bir. Düşünürüm! De, arada bir olsun ben Kendimle konuşurum bazen. Derim. Neydim sen, neydin derim, kendi kendime eskiden Sonra, Benim, duygu seline kapıldığım gezdiğim Ormanlar gelir aklıma Düşünürüm. Ormanların kendi şarkısını, bana söylediği zamanları. Düşünürüm. Kuşların bu şarkılara eşlik ettiği zamanları. Yer sarı, Gök bakır, Gün akşam olmuş, akşamım kızılında iken ben. Bendim, o zamanlar, Hayatı severek, isteyerek ve bilerek yaşayan xx Yıldızlar dolardı çoğu zamanlarda gecelerime Sabah olsun istemezdim. Yakamozlar ile oynardım göz göze Güneşin kendini sakladığı, zamanların gölgesinde hayal kurarken karşılıklı. Kıskanırdı Yeni yetme çocuklar. Kıskanırdı balıklar. Loş ışıklar önünde, karşılıklı son tangomuzu göz göze yaparken Bendim. Bendim hayatı o zamanlar, severek isteyerek ve bilerek yaşayan. Nereden bilebilirdim. Hayatın zalim tarafının, ömrümün yarıyıllarında çıkacağını Bilemedim. Düşünemedim nedense ben Bilemedim, işte... Elim mecbur şimdi zalim hayatın kahrını çekmeye XX Bitti. Bitti artık, her şey geçmişteki yıllarda kaldı Şu benim. Önce eiimi, sonra ayaklarımı bağladılar Yüreğimde iyileşmeyen yaralardan açtılar. Hele biri var geldi, beni yalanlar ile kandırdı Dedi bana. Yeter dedi, tam ortasındayken yaşadığım hayatın Ve Canım yandı, canım işte o anda yandı benim. Kızgınlıktan elim, kolum tutmaz oldu, gündüzüm gecem karardı Ondaki dil, ateş oldu alev oldu yaktı canımı Yaktı. Beni duygu selinin içinde boğdu sonra kaçtı Gün, akşam olmuş kızılında benken. Benken. Hayatı severek, isteyerek zevkle ve bilerek yaşayan. XX Şimdi, mi? Şimdi anılar ile yaşayan, sel sefil biriyim ben. Bakana, ruh gibi görünen. Ruh, ben. Artık, aynalar bana, ben aynalara küskün yaşayanlardan olmuşum. İyisi ile kötüsü ile yaşanmışlar olur, çok zaman dalgın, dalgın bakışlarımda. Hayat ile kalmadı, hiç mi hiç kalmadı benim barışıklığım. Öylesine, yaşıyorum Öylesine. Geçmiş yılların acı tatlı gölgesinde şu fani dünyada ben, Kendimden nefret eden biriyim. Bir zamanlar hayatı severek isteyerek yaşarken şimdi ben. 10 Mar. 23 |
yazılan dizelere şair ağırlığı,coşkuyu verirse, ortaya has bir şiir çıkar.
Şair, heyecanla aklın dengesini birleştirip duygusal düzeydeki izlenimleri yoğunlaştırırsa,ortaya böyle nefis bir eser çıkar
ben kaleminizi bir kez daha kutlarım değerli kslemdaşım...
Saygılar