Ben hep sevdim kanın kırmızılığını aslında...!!!Tırnaklarını Kara geceye batırırken _________________________ihanet Ağrısı kendisinden kahır Kapanmayan yaranın... Yaşamak denilen yerde nasılda ölü duruyorum.. Kabuslarımın sebebi Sitemkar ağıtlar.. Kanayan bir kalbe devrik Düşlerinden sıyrık uykular Çığlık dolu kabuslara esrik.. Yarasa dişleri uykularımda ____________________________söndürün söndürün ışıkları Gecenin acımda gözü kör nasılsa... Kanımı damlatıyor toprağa İçimde hain gölgeler Uykularım zimmetli Gözlerime sığmıyor karanlık Susukunluğuna susan zamanda _____________________________bin parça binbir parca Ölüme gülümsüyordu hüzün... ’’ben hep sevdim kanın kırmızılığını aslında’’ fügen.. |
Güngörmüşler az konuşur, az uyur, az yerler
Yunusi derler neler gördü şu fanide âhh
Cahiller, pişmemişler sadece emrederler
Sevgili şaiirm galiba hepimiz kanın kırmızılığını seviyoruz ama kendimize itiraf edemiyoruz.
Ne zaman sayfanıza gelsem kendimden bir şeyleri alıp gidiyorum dizlerinizde ve kendimi buluyorum her şirinizde. Yine muhteşem bir şiir okumanın hazzını yaşattınız bize.
Kutluyorum kaleminizi ve sevgiler yüreğinize