Bülbül Öter Gül Usanmaz

Ol gizemli sevdaya bak
Bülbül öter, gül usanmaz,
Şu daldaki yuvaya bak,
Yaprak solar, dal usanmaz.

Gönlüm sele döner coşar,
Duygularım yâre koşar,
Umutlarım bendim aşar
Kor pişirir, kül usanmaz.

Yârim uzak ilde olsa
Közü sönmüş külde olsa
Vuslat dağda, çölde olsa
Kalp konuşur, dil usanmaz.

Engelleri aşan bilir,
Hayal ile coşan bilir,
Duyguları taşan bilir,
Yaşanırken hal usanmaz.

Zülüf kaşla takım olsun,
Kalpten kalbe akın olsun,
Mesafeler yakın olsun,
Irak eden yol usanmaz.

Kör talihi kırmak için,
Yola girdim varmak için,
İnce beli sarmak için,
Yürek coşar, kol usanmaz.

Yârin lebi şeker imiş,
Canım çokça çeker imiş,
Yüreğime çöker imiş,
Çarpar durur, sol usanmaz.

Zülüf düşmüş halesine,
Uçup konsam lalesine,
Sancak diksem kalesine,
Yanağından al usanmaz.

Kalpten kalbe sevda uçtu,
Aklım fikrim yâre göçtü,
Gönül gitti aşkı seçti,
Mızrap düşse tel usanmaz.

Dilde sevgi hece hece,
Aşk gözünü örtmez peçe,
Günler uzar, bitmez gece,
Aylar geçse, yıl usanmaz.

Mustafa Hoşoğlu