Deli deli estikçe gönül özlüyor
Boyasız tertemiz, ahşap evleri
Anam atam yollarımı gözlüyor
Yaşadığım ben o köyü özledim

Bize hayat sunan, ormanlarını
Doğal gıda şifalı, dermanlarını
Acı tozu meşhur, harmanlarını
Günlük esen serin yeli özledim

Aslından muteber lakaplarını
Bire bin sunan o, topraklarını
Tadımsız bal gibi dostluklarını
Bizi bize bağlayan dili özledim

Tavşan dağlarının, esen yelini
Avcıların dostu, gavur gölünü
İlçeye bağlayan toprak yolunu
Taşını toprağını, kırını özledim

Düğünlerin neşesi sin sinlerini
Muhabbete eş olan çerezlerini
Toprakla pişen o pekmezlerini
Güzel adetlerini balını özledim

Ahşaptan yapılan ambarlarını
Tadı rengi bir başka kirazlarını
Kütür kütür mis gibi elmalarını
Pisi otu kokulu, bağını özledim

Tap taze et sütü, ev ekmeğini
Tadı ünü bilinen ye keşkeğini
Ayrı lezzet haşhaşlısı çöreğini
Özel lezzetlerle tadını özledim

Yörenin insanı, vatan hayranı
Cemali hep diler yayık ayranı
Hıdırellez günü bahar bayramı
Yaşayıp yaşatan, köyü özledim..

H.C. ÖRS, Ankara - 10/2009 (Arşiv - 03)
Not: Fotoğraf anonim.