UYU YAVRUM UYU

Sahi sokak ninni söyler mi?
Hışırdıyan yapraklara
Yada nebileyim işte
Fısıldayan rüzgarlara.
Ağlarmıy dı gökyüzü?
Çıkmayan gökkuşağına.
Dayanırmıydı yeryüzü
Nice mazlumun ahına.
Kıyılırken bir masum kadına
Dokunurken kirli eller
Küçük bir çocuğa
Hangi vahşete göz yumdu?
Bu toprak acaba.
Hangi evin acağı sönerken?
Hangi sokak lambası ışık tuttu kaçana?
Eyvah!
Eyvah!
Belki de bu yüzden
Dinmiyor kaldırımların iniltisi
Belki de bu yüzden yer yerinden oynadı
İsyanla kükredi dağlar taşlar
Yıkıldı birer birer binalar
Belki de utanarak bakıyor
Üzerine sinmiş al kızıl kana.
Ondan mı toprak sallanıyor
Beşik gibi acaba?
Mavi denizin suyu
Şimdi
Dalgalanırken düşünüyor mu sence?
Coşsam tüm şehrin en köhne yerine
Temizlenir mi diye köşe bucak
Vicdan yoksunu zihinler?
Kim bilir .
Beşir çıkak hocamın şiir kitabında yazdığı
Dizeler gibi.
Ninniye durdu şimdi
Belkide çığlık çığlığa
İsyan dolu
Haykırıyor insanlığa.
Ve!
Bir Annenin yavrusuna
Uyusun diye söylediği ninniler gibi.
Uyu yavrum uyu melekler korusun seni
Dinsin göz yaşının seli
Bak rüzgar sessiz esecek
Benim sana söylediğim ninniye
Sokaklar eşlik edecek.
Toprakda yatan şehidime,
Canice öldürülen küçüçük bedenlere,
Ninni yavrum ninni vah!
Yavrum ninni
Bak senin ahın arşı sardı
Gök yüzü titredi
Rabbım duydu.
Ve!
Onlara cehennemi hazîrladı
Kor alevler de yanacak
Sizlere kıyan o kirli eller.
Duyuluyor uzaklardan
Yürekleri dağlayan acı feryatlar
Söyledikçe ağıtla beraber
Sokağın hıçkırıkla ağlayan ninnisi.

NURAY ÖZTÜRK KAYA
HÜZÜN ÇİÇEĞİ