AĞLA KIZIM AĞLAAvuçlarım kanıyor günbegün Her gün dünden beter zulüm Çatlamaya yüz tutmuş Artık sabır taşım Ne zaman biter Bu işkence Aldığım her bir soluk Verdiğim yaşam savaşım Yavru ceylan ürkekliğinde Çırpınan yüreğimin çilesi Sırtımdaki dünyanın Taşınası hali kalmamış Sen değilsin suçlu Eğride doğruyu arayan ben Kaf Dağı’nın gölgesinde kalmış Zümrüd-ü Anka masalına inanmış Hatta Yüreğini veren ben suçluyum. Kırıklar kırıklarla onarılmazmış Yüreğin dizginleri tutulmalıymış Sana şikayet edemem Kasvetli geceni sersen de önüme Umutlara gebe güneşi yine Sendin doğuran her yeni güne Yalandan da olsa Soğuk kışlarının ardından Çiçekleri açtıran gönlüme Ben suçluyum, ben Riyayı bilmeyen Seviyi, sevisizliği çözemeyen ben Ağla kızım, ağla şimdi derdine Ağla kaybettiklerine Ağla değer verip, değersiz göründüklerine Sırtındaki hançerine Ağla ki temizlensin yüreğin Dökülsün içindeki zehrin Kıyametin, ecelin... Şükran AY 08/09/2008 |