Zaman içinde yittiğim anlardayım !
Ağlamak arzu mu üstat...
Bıçağın kemiği geçtiği Gözümün nemi seçtiği... Dilimin nağmeden kaçtığı Zamanın içinde yittiğim andayım... Gölgelerden ürkmek normal mi üstat.. Mujganın buluşmadığı gecelerden.. Hezeyanlar üreten uykular böler gecemi... Çığlıklar, ağıtlar Göçükler Ana feryadı, körpe sesler Düşler ötesi üstat... Bir girdap içinde döndüğüm İçin için bittiğim andayım.. Durup dururken ağlamak normal mi üstat.. Ben mi zaman ötesiyim... Zaman mı inadına nemrut.. Üşüyorum üstat.. Üşüyen her can benim.. Her can yerine ötelere gittiğim andayım... Hüseyin ışık |
Ben mi zaman ötesiyim...
Zaman mı inadına nemrut..
Üşüyorum üstat..
Üşüyen her can benim..
Her can yerine ötelere gittiğim andayım...
Hep ayni ruh hallerdeyiz...
Altına aldı enkazlar,insan çığlıklarını..
Bir hayat daha...bir hayat daha...bir hayat daha,söndü gecenin ayazında kalan mum ışığı gibi.
Giden canlar bizim...
Biziz o enkazların altında kalanlar..
Bunu ruhunda hisseder,yalnızca insan olanlar.
Değerli şairim,çok güzel ve anlamlıydı bu duyarlı gönül sesiniz.
Kutlarım,saygıyla esenlik dilerim