Tünele Yürüyorum
Girince bir tünele
Kimse gelmedi yanıma Yalnız ve ıssız Girdiğim o tünele Kimse sormadı Neden diye Bilmiyorduğum tünelin sonunu Tahmin edemedim nereye gittiğimi Girdim o tünele Çarem kalmadı Sonum meçhuldur Girdiğim tünelde Rayları göremiyorum Yine de yürüyorum Yalnızım biliyorum Yinede gidiyorum Treni de göremediğim Belki de yanından geçtim Ama asla farketmedim O tünelde ki treni Hareket ettikçe yavaşlıyorum Yalnızlığımı daha çok hissediyorum Yürüyemiyorum ruhum tükendi İçimde o yürüme enerjisini bulamıyorum Bittim bunu çok iyi hissettim Sözüm:Evlilik kayıkta karşı karşıya oturan iki kişiye benzer.Tek sen küreği çekersen kayık olduğu yerde döner.Ancak birlikte çekerseniz gidibilirsiniz istediğiniz yere |