Bir bilinmez ahir bıraktılar!
Bir bilinmez ahir bıraktılar!!!
Kafa kağıdımızda yaşımız belirsiz.. Yemlik zamanı der anam... Betona kazıdım der babam... Hani Mart diyelim...veya Haziran.. Yazgımız tarihsiz, tarifsiz.. Anamızdan toprağa düştüğümüz gibi.. Üryanız üryan ... Yalın ayak, çıplak Gamzemizden gülüşlerimizi.. Zulamızdan hayallerimizi çaldılar... Bize; Alnınızda derin bir çizgi.. Ellerimizde nasır.. Tükenmez bir sabır bıraktılar.. Büyüdük..herşeye inat.. Baharında yaşımız.. Ateşte göz yaşımız.. Aynaya baktığımızda oldu olgunca.. Traşımızda oldu mağrurca.. Sevmelerimiz bir başkaydı üstat.. Usturuplu...namusluca.. Yasak kitaplar taşıdık koynumuzda.. Ölümü aştık boyumuzla... Sevdamızı aldılar. . Hasrete mahkum kıldılar üstat.. Ömrümüzə kahır bıraktılar.. Adımızı, sevdamızı bir başka yazdık.. Demire işler gibi Yüreğimize kazır gibi.. Gecenin kuytusunda.. Korkuyu sardık bedenimize.. Töreye, yöreye meydan okurcasına.. Dünyayı aldılar elimizden üstat.. Bilinmez bir ahir bıraktılar... 8/2/23... Hüseyin ışık |
Çok güzel bir eser tebrik ederim.
Selamlar sağlıklı günler dilerim.
Saygımla.