MÜTEESSİR
Güllü bir resminden, süzgün bakarken
Hasret kokuşundur, beni mest eden Uzak ufuklara, şavkın akarken Derin bakışındır, beni mest eden Kaçtım uzaklaştım, buldun ya beni Ben benlikten taştım, aldın ya beni Gûp gúp atan kalptim, çaldın ya beni Öze çekişindir, beni mest eden. Mestane dost olan sana koşmustur Sözün ustalığı, sende coşmuştur Aşkın hastalığı, sende taşmıştır Sözde nakışındır, beni mest eden Yağmurlar yağınca, ırmaklar akar İçinden can veren, kaynaklar çıkar Dereye yön veren, koyaklar bakar Öze akışındır, beni mest eden Ele tüfek alan, sanır erkeklik Düz yolda av olan, olur ekmeklik Ovada tek kalan kınalı keklik Gibi sekişindir, beni mest eden Ürmelîyem küsme hayata hep gül Sesini duymazsa, ne eylesin gül Güle hayat verir, inleyen bülbül Gibi şakışındır, beni mest eden 19.08.2022 Ramazan AĞIRTAŞ (Âşık Ürmelî) |