’Ey Türk:
Üste mavi gök çökmedikçe!
Altta yağız yer delinmedikçe!
Senin ilini ve töreni kim bozabilir!’ Bilge Kağan......

Bir kez daha uyandım! Morfinlenmiş uykudan.
İtiraf edeyim’ ki! Ümitlendim bu defa!
Erken miydi acaba; Sevinç! sunum faslından!
Azıcık güven geldi, ümitlendim bu defa!

Şu altılı masaya biraz mesafem vardı.
’’Siyasetçi’’ demiştim! Düşüncem suizandı.
Yaklaşık bir yıl süren çalışma noktalandı.
Suizan; hüsnü zanna rücu etti bu defa.

Okudum satır satır mutabakat metnini
Her satırın sonunda kurcaladım fikrimi
Okudukça; düşündüm, her satırın zikrini.
İtiraf ediyorum! ümitlendim bu defa

Baştan sona hukuktu metnin ortak paydası.
Her bir satır içine işlenmişti manası.
Adaletti hukuktu; Hepimizin rüyası.
Henüz ümit erken mi? ümitlendim bu defa.

Bir birinden çok farklı altı siyasi parti.
Tek düşünce tek hedef, çağdaş Türkiye şartı!
Dokuz başlık altında sunulmuş çözüm aktı.
Ayrı ayrı okudum ümitlendim bu defa.

Yatırılmış masaya kangren bütün sorunlar
Sorunlara hukuki çözüm bulan sunumlar.
Siyasi etik ile, her soruna çözüm var.
Henüz ümit erken mi? Ümitlendim bu defa.

Mesela yolsuzluklar! Sümen altı işlemler!
Aklım erdi ereli, her dönem kirli işler.
Ne yargı hesap sorar! Nede adalet işler.
Bu defa etkin Hukuk! Ümitlendim bu defa

Aç tavuk; hayalinde buğday ambarındaymış
Benim ki de öylemi, erken midir bu dalış
Sonu kötü oluyor, zor geliyor aldanış.
İnşallah öyle olmaz! ümitlendim bu defa

Dedemiz Bilge Kağan ta asırlar öncesi
Bizlere ışık tutmuş kısa ve öz cümlesi
Bozulmasın bir defa Türkün ili töresi
Yanarız küllerimiz yele gider bu defa