O YOKKEN YÜZÜN GÜLMEZ!Yokluğunda çoktan öte özlersin Göz yaşlarını ellerinle silersin Sus pus olursun kendine bile Uzaklara dalar buğulu gözlerin Anlaşılmaz ağlamaklıdır sözlerin. Gitmek istersinya, gidemezsin Sızlar dururya için Ağlarya ruhun Kan revan olurya kalbin Sel basarya göz bebeklerini Bilmez hissetmez, görmez kimse Yanarsın hasretinden dönersin küle. Savrulmak istersin uzak diyarlara Özlemiyle yandığının yanına Onsuzken yüzün gülmez Elinden hiç bir şey gelmez Sevgini büyütürsün hep kalbinde. Sevdim dersem bir kere Unutmam ki ömrümce Başlarım düşüncemde Çaresizliğe çare üretmeye Direnirim olumsuz her şeye Boynumu bükemem hiç birşeye. Susar beklersin gece gündüz öylece Susarım ama ruhum susmaz işte Canından can bildiği sevdiğine Feryat eder yalvarır kalbim gitme diye. Hani birisini canından çok seversin Volkan misali hasreti yanar içinde Diline takılır kelimeler konuşamazsın Özlemini kelimelere döküp anlatamazsın. Emanet edersin emaneti zayi etmeyene Çaresizlikle hasreti özlemi atarsın içine Kokusu tüter buram buram yüreğinde Sarılırsın kendine, güvenirsin iç sesine Devam edersin dualarla vuslat dilenmeye. 29. 01. 2023 Kalb’i Hazan |
Tebrikler selam ve saygılarımla