NEFSİME YENİLDİM

Biraz okur, biraz düzgün yazarım
İkisi beraber okuryazarım
Hiç kimseye kızmam bana kızarım
Nefsime yenildim dik duramadım

Büyük adam! oldum yirmi yaşımda
Kimse duramazdı geçip karşımda
Kırk tilki gezerdi her gün başımda
Nefsime yenildim dik duramadım

Otuzlu yaşlarda kahraman! oldum
Kendimi bir anda kavgada buldum
Hayattan dersimi o zaman aldım
Nefsime yenildim dik duramadım

Kurttan büyük idim serçeden küçük
Sırtıma yükledim bin bir çeşit yük
Omuzlarım çökük boynum bükük
Nefsime yenildim dik duramadım

Hayatı ciddiye almış olsaydım
Elif gibi dimdik kalmış olsaydım
Zamanında pişman olmuş olsaydım
Nefsime yenildim dik duramadım

Boşa giden gençlik özlenir şimdi
Buğulu gözlerle izlenir şimdi
Geçmiş gelecekte gizlenir şimdi
Nefsime yenildim dik duramadım

Keşke pişmanlıklar para etseydi
Zaman nadim olup geri dönseydi
Topraktan bir tohum ümit bitseydi
Nefsime yenildim dik duramadım

İmkânım var iken gözüm kör idi
Duygularım bencil ve nankör idi
Emeksiz varlarım pek bonkör idi
Nefsime yenildim dik duramadım

Şimdi yapayalnız divaneyim ben
Yıkıldım döküldüm viraneyim ben
Aptal aptal dönen pervaneyim ben
Nefsime yenildim dik duramadım

Hacaloğlu