SÖNMÜŞ YILDIZ
kumsaldaydık...
dalgaların arasında yüzerken , kayboldun diplere. çekip aldın yıldızlardan birini... birini, bana getirdin. gittin! uzaklardaydın... sevinsem mi, üzülsem mi bilemedim. doğanlar olduğu kadar , ölenler de vardı ne de olsa... yoktun... gözyaşlarımı avuçlarıma akıttım, tekrar can bulurdu belki. içimi ısıtırdı . bekledim... avuçlarımda can veren sönmüş yıldızım, yanmadın bir daha , içimi öyle sıcacık ısıtmadın bir daha. seni ,içimdeki yeşil vadiye sakladım. gelmezdin artık... anladım! olmadı bir kez daha yanan! olmadı bir daha yakan! adını, kalbimdeki mezar taşına kazıdım... |
yorumlarınız için tekrar teşekkürler.
bu şiir düzenlenmiş haliyle karşınızdadır.
rasgele yazılmamalıydı.
Şiir sanatından özür dilerim...