YOKLUĞUNSA EĞER
bana kalsa ağlardım
istemsiz yutkunmana minnetsiz suskunluğuna ağlardım sayfa sayfa dökerdim hasreti leke tutmaz mısralara bana kalsa hesaplaşırdım kendimle aşkı uzaktan seyretmez bizatihi yaşardım kaygılarımı yırtar çöpe atar sevinçlerimi, umutlarımı ön planda tutardım kaç meşale ateşledim uğrunda bu utkunun bu tutkuyu kaç kaç kez hak etmediği halde kafesledim söz edemez müsaade etmez lanet onurum varsın bu idefiks ebediyen sürsün varsın Acun dönmeyip dursun bana vereceğin en muhteşem armağan yokluğunsa eğer |