Eski telefonum arıza çıkarıp beni çileden çıkarınca, yaşadıklarımı şiire aktardım. Bu hem hüzünlü bir veda hem de yeni telefona selam idi..
Şiir açıkca bir taşlamadır.

Seni dört yıl önce, kışa geçerken
Bin dört yüz elliye, aldım telefon
Uzaktan uzağa sözüm uçarken
Koyu sohbetlere daldım telefon.

On altı cigabayt hafıza kartın
Ekran dokunmatik, metaldir sırtın
Yaldızlı parlaktır, rengin de altın
İlkin sana hayran kaldım telefon.

İnternet içinde seninle gezdim
Ahlaki sorunlu durumlar sezdim
Kimi zaman bıktım, canımdan bezdim
Sıkıldım bağrımı deldim telefon.

Resimler çekindim seninle boy boy
Bellek doldu sende oldu garip huy
Dediler ki hemen bir servise koy
Sen gelene kadar öldüm telefon.

Servisten dönünce eyledim medet
Silinmiş no’ları yeniden kaydet
Bulunur rakamlar, ha canım gayret
Saçımı başımı yoldum telefon.

Mesajlar gelmekte mühim yerlerden
Düşündükçe alnım doldu terlerden
Sen sorun oldukça geçtim serlerden
Gün geçtikçe sana doldum telefon.

Hafıza doldukça almadı mesaj
Gelen yazılardan okunmaz pasaj
Başım ağrıdı da yaptırdım masaj
Tansiyonum çıktı, soldum telefon.

Sosyal medya dersen bulunur sende
Bankada işlemler ekran yüzünde
Konuşurken kestin, kaldım sözümde
Bu an sana sinir oldum telefon.

Gönderiler geldi ol internetten
Cevap veremedim dondum hayretten
Içerim daraldı doldum nefretten
Eski mesajları sildim telefon.

Çok bunalttın beni, çıktım yollara
Koşa koşa git de çözümler ara
Her gittiğim yerde düştüm de dara
Dirildim dirildim öldüm telefon.

Ürmelîyem artık sorun bitmeli
Bu kadar bekledin, söyle nitmeli
Yenisi gelmeli, eski gitmeli
Cenaze namazın kıldım telefon.

14.07.2022
Ramazan AĞIRTAŞ (Âşık Ürmelî)