Döndüm baktım maziye.
Boşa geçmiş mi diye.
Pişmanlık diye bir şey.
Duymadım acep niye?

Merdivenin dibinden,
Başlamışım hayata.
Günü günde kotarıp,
Koymamışım bayata.

Hak’tan ayrılmayarak.
Hakka değer vermişim.
Girdiğim her ortamda.
Sevilmişim,sevmişim.

Sözümü açık edip,
Kem gözle bakmamışım.
Duyduğum kem sözleri.
Umura takmamışım.

Sarf ediliyorsa söz
Taşıyor elbet niyet.
Sözü sarf edende öz.
Ölçüdür sözde diyet.

Karakteri farklıdır.
Öyle yaratmış Allah.
Kimisine gel dersin.
Sanır ki dedin; yallah.

Beyin çuval değil ki,
Avuçlayıp basasın.
Mide izin verir mi?
Parmak atıp kusasın?

Başarı da birlikte.
Yenilgi de bilesin.
İnsan sosyal bir varlık.
Güzellikler dilesin.

El eli yıkar ise,
Eller de yüzü yıkar.
Hatada ısrar eden.
Elbet kendi de bıkar.

Her şakıyan bülbül değil.
Her uçan iha-siha.
Kat edecek çok yol var.
Daha kalkmadık şaha.

Tutmayan söz sonunda.
Diyorsan şaka -şaka.
O zaman demezler mi?
Kardeşim ne alaka?

Her şeyin başı sağlık.
Mühim olan insanlık.
Olmamalı bir insan.
Zirvelere yağdanlık.

Zira zirve de olsa.
Haksızsa dibi görür.
Yarı kesilmiş keçi,
Kendi postunu sürür.


Emine Balı Oğuz