Çocukluğumu bıraktığım yerlere gittim

Anılarımızı konuşalım istedim

Konuşacak kimse kalmamış

Anılar çekilmiş,

Anılar ölmüş,

Anılar mutsuz

Şırıl şırıl akan serin sular

Ayağıma batan çakıl taşları

Biz hep burada olacağız diyen siz değil miydiniz

Simdi neredesiniz

Göller, dereler çekilip gitmişsiniz

Ne söylediniz

Kurbağalara, helikopter böceklerine

Onları ölüme mi terk ettiniz

Bak çimenler de kurumuş

Oturmaya yer bulamadım

Islak mendil, çocuk bezi dolmuş

Koca taşlar yerinde duruyor

Çok sevindim

Saklambaç oynarken arkasına saklanırdık

Üstlerine çıkar otururduk

Sevdiğimiz kızların ellerine

Likenlerinden kına yapardık

Şimdi yalnız ve mutsuzlar

Derelerin, ormanların şarkısı susmuş

Birkaç kuş kalmış

Onlarda ağıt yakıyorlar

Yok olan arkadaşlarına