Işık Selinde Bir Yaramaz
Ellerimde buz küpleri
Çiçekli bir etek giymişim Oynuyorum Bir çocuk gibi Kristalden bakınca Görür mü görmez mi insan Farklı görür tabi Öylesi bir mercekten görüyorum dünyayı O dünya ki çetrefilli Çıkmaz sokaklara çıkan süslü caddeleriyle Işıldayan Biraz da kahpe Olsun mu olsun Ne çıkar Bir el at Çözelim hadi bu bulmacayı Sarı bir ışık yayılıyor gözlerimden Karanlığı cılızca aydınlatarak O ışık yetiyor kirleri örtmeye Kalbim gibi sanki biraz Ayıp diyorlar Yapma Yapıyorum Seviyorum onu Hem de çok Bir tünel hayat Sonu görünmeyen Üzerine çökecekmiş gibi çürük duran Korkulardan bahsediyorum O korkular bu ışık selinde Seni gizlice rahatsız edip duran Evet gizli Ah Ama çok büyük Devasa Yaramaz olmak kar etmiyor Unutturmuyor hiçbir şeyi Azalan zamanla Ölüyorsun işte |