Sen yine kavalını çal…
Kavalım her gün cahil notası döker....
Anlamam, bilmem, okurum cahilliğimle. Kalbim heybemdeki eski defterime akar Nasırlı ellerim kalem tutar dağ kenarında Serçe kuşu konar sağ omzuma Sol tarafımda yeşil ırmaklar çağlar Koyunlarla konuşur Çimenlere dokunurum Aşkını dinlerim dağların, gökyüzüne Serilir bedenim riyasız toprağa Bir meşe, el uzatır bana Serinlik savurur ruhuma Kâh elimde asa olur Kâh ayağımın altında derya Yağmurla oynaşırım bazen Bazen balıklarla yarışırım İnci toplarım ahu deryada Huddam tutar eteklerimden nazikçe Dost olurum "Hak" diyen varlıklarla Irak illerde kitap sahifeleri toplar bu gönül Ümmi denizinden su içmişim: Çal kavalını sabır makamında, Geçsin nefesin her çilenin deliğinden Benlik ikliminden uzak, sen yine seni ara, Hak ile yan, Bir’de piş, durul rahmette…. Özlem Maria Zafer Vaktin tık tığı durduğu an….. 2008 |
TEBRİKLER KARDEŞİME.
SELAM VE DUA İLE.