HARMAN
Başağında iri taneli buğdaylar gibi
Kalın urganlarla Bir kağnıya sardılar bizi Köpün ucunda kadırgada Döndü elağacı Hoyratça sıktılar bizi... Ho ho ho diye nodullandı öküzler Ağırdan gıcırdadı mazı İnledi karşı tepelerde Tozlu dağ yollarının tozunu yuttuk Keşen üzerinde şen çocuk sesleri Kağnıda yük olduğumuzu unuttuk Gün doğumunda çemberin tam ortasında Anadutlar dirgenler çalıştı Nasırlı eller eşliğinde Serdiler bizi başaklı saplar gibi Durduramadık bizi ezeni Bir çift öküz çekti düveni Kimse kırıpta kaçamadı çemberi Düven döndü döven döğdü bizi Harman olduk bu topraklarda Yığın yığın çeç iken ayrıldık Kimimiz buğday, kimimiz arpa Kimimiz saman, kimimiz de kes Topraktan gelir aldığımız nefes Kıl çuvallar içinde taşındık Uzak diyarlara Kurulu düzendi isyanımız Kimimiz birilerinin sofasında Ekmek, makarna Kimimiz bir ineğin, eşeğin Önünde yem Adımız insan ya içimiz gardaş? Sadık UYGUR 2020 |