Boşluğa yazılanlar.
.Ertrafım benlik suyuyla sarhoş olmuş uyur gezerler.
Korkunun girdabinda uçurum kenarında bir çalıya tutunmuş çaresizler.. Kuytularda gizlenmiş kinin,şiddetin ve kıskançlığın. Efsunuyla çinayetler işleyen paniklemiş yolcular. Bir köşede kendinden geçmiş, orda burda anlamsızca gezinen . Ve nefes almalarına rağmen yaşamayan,ölü canlılarla dolu.. Çünkü bilir ki huzur ancak sevginin olduğu yerdedir.. İnsan en çok kendine inanır ve en çok da kendiyle kanar... Evet ölüm bir yok oluş değil ama.. Mutlak suretle.. Yeni bir ilkbahara uyanacağız.. |