gönül Halden Bilmeyene
Neyleyim ben bağışlasan dünyayı
Altından yapılmış köşkü sarayı Gerçekler var iken nidem rüyayı Göz yaşım deryayı bulan sel oldu Cana hançer batırdılar gördünmü Beni benden bitirdiler buldunmu Param parça yatırdılar sordunmu Umutlarım yandı gitti kül oldu Kimileri yordu kimisi kırdı Arasında sevdiklerimde vardı Yorgun bedenimde canım daraldı Gönül halden bilmeyene kul oldu Gide gide bitmez oldu yollarım Hep hüzünle geçti nice yıllarım Hırçın rüzgarlarda kaldı dallarım Kırık dökük çölde tozlu yol oldu Çok hayaller kurdum gerçek olmadı Dostluk sohbetinin tadı kalmadı Zalim felek hiç yüzüme gülmedi Açmadan solan bir gonca gül oldu Mehmet Dağal giden ömre ne derim Yüce Yaradana niyaz ederim Nasipse kefenim giyer giderim Geldi geçti fırtınayla yel oldu Mehmet Dağal / Pamukkale / Denizli... |
Emeğine yüreğine sağlık
_________________________Selamlar