AYBENİMÇekip gittiğin günden beri bomboş yaşıyorum bu hayatı ardında bıraktığın resimler yaşadığımız o günlerle avutuyorum içimi kendinle birlikte sırlarınla yok oldun gittin geri dönemeyeceğin uzak yerlere ağlayan gözlerimle bıraktığın yerdeyim ben belki bir melek olup tekrar geri dönersin diye bıkmadan bekliyorum ben uzun yıllar oldu unutmadım hala seni rüyalarımdan hiç çıkmıyorsun masum bakan gözlerin uzun bir uykuya dalmış bilmediğim diyarlara gitmişsin bedenin toprak olsa da aşkımı toprağa gömemezsin kim bilir yukarıda beni izlersin gökyüzüne doğru baksam bana "Aybeni" gösterir mi |
sımsıcacık ve çok içten duygularınla
sevine duyduğun özlemle ne güzel
su gibi akan dizelerinden oldukça yalın,
doğal ve içten bir şiir çıkmış ortaya...
Devam Aliciğim, doğru yoldasın. Kutlarım.
Dostçakal.
Müjdat Eraslan.