ZAMAN SONSUZA AKARKEN
Irmaklar akar dökülür denizlere
zaman hızla geçip gider sonsuza sular parça parça sarıya döner gün solup giderken benizler eskiyip sarıya döner ömür dolup biterken denizler boğar öldürür nehirleri dertler kaygılar çürütür ömrü amansız fırtınalar parçalar dalları zaman sonsuza akarken deli bir hızla ömrü bir çınar misali yıkar geçer sonra kurtçuklar dolar da gövdeye o dallar bir daha asla yeşermez yalnız tohumlar düşmüşse toprağa bahar yağmurları yağdığında toprak ısınıp da kabardığında taze fidanlar gibi yeşerir büyür yine koca bir çınar gibi heybetini salar dört bir yana 19 HAZİRAN 1995 |