Ürperme
Gecenin karasında parlıyor mermer evler
Gecenin yarısında korkuyorum onlardan Tenha yerde çaresiz yatar güçsüzler devler Ayrı düşmüşler gayrı atadan dosttan yârdan. Kaçarım bu kâbustan ürkütür düşünceler Ölümden uzaklara koşarak sokulurum Ne zaman bir kabristan görsem aklımı çeler Ne zaman neşelensem nefesini solurum. Bizleri de bekliyor o malum kara toprak Bizlerde birer birer emirle gideceğiz Takvimlerden sonsuzluk dökülür yaprak yaprak Dünya her dem hoş olsa da veda edeceğiz. 2010, Sahrayıcedid (Geriye Ver Yarınları s. 156 ) |