Kurşunun Yönübüyük şehrin öfkesinde ve zamanın içinde vurulur belleğim kanar ve kaybolur anılar bir güneş düşlerim hep gene de büyür acılarım gökyüzünü örtecek kadar oysa bir umut olacaktır hep / inanırım ben her gece ışısın ve ısınsın biraz diye karanlığım bir sızıyı ödünç alıp gözlerinden kendimi bir ucumdan yakarım kurur yaşamın kökleri sana susuzluğumdan ellerimde ölümler filizlenir ruh giyinir sözlerim ıskalasam da hayatı kurşunumun yönünü ben çizerim hadi öp beni içimden / öp ve ışıt geceyi |