ÖLÜM KOKUYOR GECE
sustum...
kırdım kalemimi... lal dillerim bu gece... yokluguna son bir protestomdur bu; ......................elimden geldiğince. dayanmaya çalışıyorum acılarına; ......................gücüm yettiğince. gözümde karatı belirsiz gözyaşları; bilmem kaç desibellik çığlıklar atıyorum; ......................sesim gittiğince. biliyorum duymuyorsun... duysanda anlamıyorsun dediklerimi... felç olmus benli tarafın; hissetmiyor yüreğimdekileri... bense kan revan; her sözün ayrı kesti bileklerimi. her acıya rağmen; SUSTUM!!! lal dillerim bu gece. yoksun ya; gecelerim artıyor zaman geçtikçe. kan kaybediyor ömrünün geri kalanı, ......................hasretini içtikçe. zaman hep beş var ölüme, hep azraili gösteriyor aynalar. dönmeyeceğini anladılar sanırım, şaha kalktı dar ağacındaki halkalar... ve bir adım ötemde artık; ......................senden ayrı dünyalar. bu gece durmak yok; ......................cayır cayır da yaksalar. ölüm düğündür bu acının yanında; ......................cehenneme de atsalar. SUSTUM!!! kırdım kalemimi... ömrüm felç bu gece... adım yankılanıyor yakından; .......................duydum hece hece. suskun bir not bu şiir, .......................son bir bilmece; tenin değil be sevdiğim; .......................ölüm kokuyor bu gece... |