Bİ GEL....Et kemik yaradılışın hikayesine göre tanıdık değilim beni doğuran o iyi kadına saçlarım siyah unutkanı beyaz da sayılmaz, yönüne aksi bir nehir gibi hiç bir dokunuşa ait değil yol bilirim bekleyenin varlığını örten sevinçleri, dili yutulmuş kuşların kanat çırpınışını da konu sen olunca kendime unutuldum belki de bakışlarım şahit tutar olması gerekenlere kalp ortadan ikiye yarılır lakin acının bir parçası bende kalır geceler uzun düşlerin düştüğü yerdeyim ve bir ben varım dizleri kaynayan sonra yarasını saran yani insan kendi yokluğuna üşür mü? işte üşüyorum üstümü örten kendi ellerim bu gecede oturmuşum yürek kıyılarıma içimden geldiği gibi sen konuşurum sen yazılırım şiir diye şu ak kağıtlara ne kadar fırtına öncesi sensizliğim varsa da su uyukladığı göz bebeklerime söz geçiremiyorum yaşarsın elbet yılların bir kaşık suda boğulduğu anlarda sadece adımlarım öteki adımıma ihanet etmiş ben gelemesem sen gel... |
ve duyguları bir ney sesine emanet mısralar...
çoktan da çok beğendim şair kardeşim
canı gönülden kutluyorum kalemini kelamını