BURASI BENİM ÜLKEM

Burası benim ülkem, kör tuttuğunu yapar
Kimi nakit paraya, kimi kadına tapar

Hak hukuk zenginlerden, suç fakirden yanadır
Adaletli bölüşüm, beş bana, bir sanadır

Aydınları ya hain, ya hırsız ya çalandır
Rüşveti en çok yiyen, itibarlı olandır

Yüzde doksan dokuzu, Müslüman inanandır
Tamamı Cennet ehli, olduğunu sanandır

Domuz eti haramdır, sorsanız öyle derler
Rüşveti domuz gibi, sıyırıp öyle yerler

Burası benim ülkem;
Çalanlar muteberli çaldıranlar ahmaktır
Namuslu insanları mum ile aramaktır

Kadın cinayetleri ve çocuk tacizleri
Ülkenin her yanında bu ayıbın izleri

Yakası açılmamış, her türlü yalan vardır
En büyük yalancılar din alıp satanlardır

Bu ülkede din iman, her şey paraya bağlı
Namuslu insanların, ünvanı Ortaçağlı

Yedi köyden kovarlar doğruyu konuşanı
Ya PKK’lı derler, ya da Mossad ajanı

Burası benim ülkem;
Liyakatı tanımaz cehaleti överiz
Yumurta dayanınca dizimizi döveriz

Yandaş sırdaş gardaşla, paylaşırız ülkeyi
Sahtesini hazırlar yayınlarız belgeyi

İki bin yirmi üçe, çevirdik yönümüzü
Hayallere aldandık, unuttuk dünümüzü

Her gün boş konuşanlar, laf altında kalıyor
Yüzleri kızarmadan, sonra dönüp yalıyor


Felaket tellalları, fırsatları kolluyor
İnsafsız Güney doğu her gün şehit yolluyor

Burası benim ülkem;
Siyasetçi yalancı, fetvacılar yalancı
Mezhepsiz kitapsızlar işbirlikçi talancı

Pahalılık diz boyu, metreyle ölçülmüyor
Delikler çok büyüdü, yamayla küçülmüyor

Koca koca herifler her gün yalan söylüyor
Yalanına bin şahit bir de yemin eyliyor

En geçer akçe oldu ecnebinin parası
O artıkça kanıyor fukaranın yarası

Her şeyin sahtesiyle heder ettik yılları
Aklımızı yitirdik, oynattık kafaları

Burası benim ülkem; damatları severiz
Haksızları alkışlar, haklılara söveriz

Burası benim ülkem;
Torpilin en alası, mülakatla yapılır
Liyakat bilgi belge hepsi çöpe atılır

Ne karış ne de konuş, sakın ola yürüme
Muktedire boyun eğ zindanlarda çürüme

Zina arttık suç değil, takıl sen de bir çeşit
Hem kadın hem de erkek, böyle oluyor eşit

Bana var da sana yok, böyledir yeni düzen
Bakın şu sokaklara, ne ezilen var ne ezen

Dört şeritli yol ile uzaya çıkacağız
Bize inananlara tepeden bakacağız

Burası benim ülkem;
Devlet kumar oynatır, devlet alkol üretir
Fuhuştan vergi alır, helal diye diretir

Nasıl değişti acep, bu devletin kıblesi
Hesap kitap ne idi, kimin var acelesi

Komşular düşman oldu, tek dostumuz kalmadı
“Yurtta sulh cihanda sulh”, rehberimiz olmadı

Burası benim ülkem;
İnsanlar bu dünyaya, yok gözüyle bakarlar
Çıkarlar çatışınca, dönüp onu yakarlar

İnsanların kalpleri yıkanmış pir-ü paktır
Onun için onlara, her yol haktır mubahtır

Un var şeker var su var, bir helva yiyemedik
Koyun değil insanım… Aklım var diyemedik

İnsanlar din bilirler, içinde kin bilirler
Sonunu düşünmeden nefsine yenilirler

Semerciler yoruldu, ölçüleri almaktan
Yeni yeni denekler, arayıp da bulmaktan

Burası benim ülkem;
Beş büyüktür diyorlar, seksen üç milyon candan
Profesyonel olanlar, beslenirler hep kandan

Sermaye sınıfının güdümünde kalanlar
Düşmansız yaşayamaz, gölgesinden korkanlar

Uyuyanlar uyanmaz, buna canlar dayanmaz
Vicdanları nasırlı, canları hiç mi yanmaz

Doğmamış sabilerin haklarını yiyorlar
Günah çıkarmak için, Ümre’ye gidiyorlar

Devletin malı deniz, muktedirler kapışır
Mahkeme kararları yüzlerine yapışır

Terazi var hesap var, mahkeme var hukuk var
Şaşmayan bir adalet, değişmeyen buyruk var

O büyük hengâmede, göreriz forsunuzu
Çekiç vurur döveriz, keseriz bursunuzu

Ankara’nın keçisi, Karaman’ın koyunu
Elbet çıkar bir yiğit, bozacak bu oyunu


Hacaloğlu